Οι «άριστοι» ασελγούν συστηματικά στο σώμα της κοινωνίας…

του Δημήτρη Πατέλη

«Φωνή της Πάρου» 2021.2.28

Θυμάστε τον πολύ επιτυχημένο και προβεβλημένο κ. Νίκο Γεωργιάδη, πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και υψηλό αξιωματούχο σε διεθνείς διακρατικούς θεσμούς (σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Γενικές Διευθύνσεις Ανάπτυξης και Εξωτερικών Σχέσεων, σε αναπτυξιακά προγράμματα της ΕΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΟΗΕ κ.λπ.);

Ο εν λόγω «άριστος», συνελήφθη από τις αρχές της Μολδαβίας –όπου βρισκόταν ως απεσταλμένος του ΟΗΕ και της ΕΕ– για εμπλοκή σε κύκλωμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, αλλά διέφυγε, κάνοντας χρήση της διπλωματικής του ασυλίας. Τρία αγόρια υπήρξαν θύματα της διαστροφής του. 

Το δικαστήριο τον καταδίκασε το 2019 σε 28 μήνες με αναστολή και χρηματική ποινή 20.000 ευρώ για ασέλγεια κατά ανηλίκου έναντι αμοιβής κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή. Εκείνη την εποχή ήταν ο στενότερος συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως ο ίδιος ο εγκληματίας αποκάλυψε, ο νυν πρωθυπουργός του ζήτησε για 2-3 μήνες να μείνει στο παρασκήνιο, μέχρι «να καθίσει» το θέμα. Στελέχη  της παράταξης τον στήριξαν αφειδώς στη δίκη και στα ΜΜΕ, υποστηρίζοντας την «αθωότητά» του και κάνοντας λόγο για «πολιτική δίωξη». Ο υπουργός Ανάπτυξης A.Γεωργιάδης χαρακτήρισε «ιδιωτική υπόθεση» την κακοποίηση ανηλίκων.

Τιμωρήθηκε ο εγκληματίας; Όχι βέβαια! Οι «άριστοι» έχουν τις άκρες τους… Η ποινική του δίωξη έπαψε λόγω παραγραφής στο Εφετείο τον Δεκέμβριο του 2019!

Ο εν λόγω εγκληματίας φέρεται σε δημοσιεύματα να είναι στενός φίλος και με τον άλλο αστέρα των ημερών, τον Δημήτρη Λιγνάδη, σε βαθμό που μοιράζονταν διαμέρισμα για τα εγκλήματά τους κατά παιδιών. Ο Λιγνάδης, ως προσωπικότητα άμεμπτου ήθους, τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση στη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου «για λόγους δημοσίου συμφέροντος»!

Στρατηγική αποστολή επιτελούσε για την κυβέρνηση και το καθεστώς: μετά το χυδαίο/αγοραίο «ξεβλάχεμα» (που προέβαλλε ως life style την αρπαχτή και την κάθε σεξουαλική διαστροφή), το εξ ίσου βάρβαρο/κτηνώδες «ξεαριστέρεμα», την άρση της ηγεμονίας της αριστεράς στην Παιδεία και στον Πολιτισμό! Αυτό ήταν και παραμένει το σύμπλεγμα που στοιχειώνει τους επιγόνους του δωσιλογισμού/καθεστωτισμού, παρά την ήττα από το ευρωατλαντικό καθεστώς κατοχής, τις μαζικές εκτελέσεις, τις απηνείς διώξεις, τις φυλακές και εξορίες αγωνιστών: η ηθική ηγεμονία της επαναστατικής-μαρξιστικής κοσμοθεώρησης, Η ΚΕΚΤΗΜΕΝΗ ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΙΤΑΝΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ της στην επιστήμη, στην τέχνη, στον κόσμο «των γραμμάτων και των τεχνών»! Ένας τέτοιας εμβέλειας «εθνικός παράγων» δεν δικαιούται να «αγαπά τα παιδιά με έναν ερειστικό τρόπο»;…

Ανοχή λοιπόν, αποσιώπηση, συγκάλυψη, θρασύτατη θεσμική και εξωθεσμική στήριξη του εγκληματία από ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας, πιέσεις και εκβιασμοί τύπου μαφίας («αν μιλήσεις, θα σου τινάξω τα μυαλά στον αέρα») και τελικά: παραγραφή, δηλαδή, ατιμωρησία, πρακτικά επιβράβευση! Και αυτό είναι το ορατό μέρος του παγόβουνου! Αυτοί ασελγούν κατ΄ εξακολούθηση και κατά συρροή στο σώμα της δημόσιας υγείας, της παιδείας, της κοινωνίας ολόκληρης. Γιατί να διστάζουν εκλεκτοί τους και στην κατ’ ιδίαν άσκηση της διαστροφής τους;

Δημήτρης Πατέλης

 

Τι σημαίνει αδίστακτος πολιτικός του κεφαλαίου;

του Δημήτρη Πατέλη

«Φωνή της Πάρου» 2021.2.16

 

Μη νομίζετε ότι ο Κ. Μητσοτάκης ασχολείται μόνο με ατελείωτες διακοπές, εκδρομές κ.λπ. για να ξαποστάσει από το έργο της διαχείρισης της οικονομικής, υγειονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Η ανησυχία του ανδρός για την κοινωνία εκφράστηκε π.χ. με την δήλωση: «δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση».

Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας έχει αποδείξει ότι η βασική αιτία κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα, είναι η ύπαρξη ιδιωτικής ιδιοκτησίας επί των μέσων παραγωγής, βάσει της οποίας, η κοινωνία χωρίζεται σε κεφαλαιούχους-κεφαλαιοκράτες και σε μισθωτούς εργαζόμενους. Η ιδιοκτησία αυτή δεν είναι αιώνια: εμφανίστηκε σε συγκεκριμένη βαθμίδα της ιστορικής ανάπτυξης του πολιτισμού (όπου τα δημιουργημένα από τον άνθρωπο μέσα παραγωγής, αλλά και το σύνολο των όρων της παραγωγής μετατρέπονται σε εμπόρευμα) και θα εξαφανιστεί όταν εκλείψουν οι όροι της ύπαρξής της. Οι μη έχοντες μέσα παραγωγής, για να επιβιώσουν οφείλουν να εκποιούν, να πωλούν στους έχοντες έναντι μισθού/αντιμισθίας το μόνο εμπόρευμα-μέσο βιοπορισμού που διαθέτουν: την ικανότητά τους προς εργασία, την «εργασιακή τους δύναμη».

Πριν από αυτήν, είχαν προηγηθεί άλλες αναγκαίες ιστορικές μορφές ιδιοκτησίας που δεν υπάρχουν πλέον ως κυρίαρχες: η πρωτόγονη κοινοτική ιδιοκτησία (χωρίς ιδιοκτησιακές ανισότητες), η δουλοκτητική και η φεουδαρχική.

Τι μας είπε λοιπόν ο κ. πρωθυπουργός; Δήλωσε ευθαρσώς κάτι το οποίο είναι αντίθετο με τα ιστορικά γεγονότα, με την επιστημονική γνώση αλλά και με κάθε έννοια ανθρωπισμού: θεωρεί μιαν ιστορικά παροδική μορφή οικονομικών σχέσεων, το κεφαλαιοκρατικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα, ως δήθεν «αιώνια προκαθορισμένο από τη φύση του ανθρώπου»! Το εάν αυτό προέκυψε ως βιολογικός προκαθορισμός ή από την «θεία πρόνοια» δεν αλλάζει την ουσία του πρωθυπουργικού δόγματος-ψέματος, που παρουσιάζει το σημερινό κυρίαρχο καθεστώς κεφαλαιοκρατικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης ως δήθεν ανυπέρβλητη «κανονικότητα», ως «αιώνια φυσική κατάσταση» και όποιον διαφωνεί με αυτό, ως «ανόητο», που «τρέφει αυταπάτες»! Ως πανεπιστημιακός δάσκαλος θα ρωτούσα τον πρωθυπουργό και τους ομοϊδεάτες του: σε ποιο πανεπιστήμιο της «αριστείας» μάθατε αυτές τις αρλούμπες;

Ωστόσο, η πρωθυπουργική σοφία δεν περιορίζεται σε αυτά. Προσφάτως ο ίδιος πολιτικός ανήρ ανακάλυψε ότι «υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από το μισθό τους»! Από τα περίπου 4.610.000 του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας το 2020, τα 2.610.000 είναι μισθωτοί, δηλ. το 56,6% (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ). Εάν σε αυτούς προστεθούν και οι μισθωτοί της μη δηλωμένης-«μαύρης» εργασίας, αλλά και μεγάλη μερίδα των «αυτοαπασχολούμενων» (μισθωτή εργασία «με μπλοκάκι»), των ανέργων κ.ο.κ. περίπου τα ¾ του πληθυσμού της χώρας μας είναι «εξαρτημένα από το μισθό τους»!

Όταν κάποιος μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης, «ανακαλύπτει» ως παρατηρητής την σχέση εξαρτημένης μισθωτής εργασίας της συντριπτικής πλειονότητας του λαού με τέτοια αφ’ υψηλού αδιαφορία/απαξία, που δύσκολα συγκαλύπτεται από την ψευδεπίγραφη πόζα φιλανθρωπίας, είναι παραπάνω από σαφές τι σημαίνει αδίστακτος πολιτικός του κεφαλαίου…

Δημήτρης Πατέλης :  Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης  dpatelis@isc.tuc.gr

 

Εχθρός τους δεν είναι ο COVID-19, αλλά ο ίδιος ο λαός!

του Δημήτρη Πατέλη

«Φωνή της Πάρου» 2021.2.14

Η πανδημία έχει αλλάξει ριζικά τη ζωή μας σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει πεδίο της καθημερινής ζωής των ανθρώπων και του δημόσιου βίου που δεν έχει αλλάξει ριζικά: από τους εγκλεισμούς και τους περιορισμούς μετακίνησης, μέχρι το σύνολο της οικονομικής ζωής και των πολιτικών δραστηριοτήτων.

Ο ίδιος ο επικεφαλής της κυβέρνησης των αυτοαποκαλούμενων «αρίστων», μίλησε για «πόλεμο με αόρατο εχθρό», για ανάγκη «συστράτευσης» του συνόλου της κοινωνίας υπό την ηγεσία του, για άνευ όρων «εμπιστοσύνη στην ηγεσία», μιας και αυτή, κατά δήλωσή του: 1. «Έχει πρώτο μέλημα την προστασία της ανθρώπινης ζωής και της υγείας» και 2. Μιλά και ενεργεί εξ ονόματος της επιστήμης. Το μόνο που απαιτείται απ’ το λαό, βάσει αυτού του σεναρίου, είναι να επιδείξει «ατομική ευθύνη» με την άνευ όρων πειθάρχηση και υπακοή του! Η ηγεσία προβάλλει εδώ ως απόλυτος φορέας εξουσίας, την οποία ασκεί ως φορέας της ηθικής και του λόγου της επιστήμης, δηλαδή, της απόλυτης αλήθειας.   

Αλλού έχω δείξει πως χρησιμοποιούνται από το καθεστώς επιστήμη και επιστήμονες για να προσδώσουν κύρος στους εκάστοτε χειρισμούς του.

Ας δούμε λοιπόν πως «κάνει πόλεμο» κατά της πανδημίας η κυβέρνηση. Παρά τις εγκληματικές ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, οι συνολικές δαπάνες για την Υγεία το 2021 είναι μειωμένες κατά 572 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2020: από τα 4,829 δισ. ευρώ, που ήταν το ανώτατο πλαφόν δαπανών το 2020 για το υπουργείο Υγείας, εκ των οποίων τα 523 εκατ. για παρεμβάσεις σχετικές με Covid-19, το 2021 το ανώτατο πλαφόν δαπανών πέφτει στα 4,257 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 131 εκατ. προορίζονται για τη διαχείριση της πανδημίας! Το μόνιμο προσωπικό της Υγείας μειώθηκε 2,5%! Τι έκανε για τους όρους ασφάλειας στην εργασία και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όπου συνωστίζονται καθημερινά οι εργαζόμενοι;

Πως λέγεται αυτός που στην πιο κρίσιμη φάση του πολέμου υπονομεύει το στράτευμα σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό, υποδομές, εφόδια, επιμελητεία κ.λπ.;

Πόσο αποτελεσματικά έχει διεξαχθεί ο πόλεμος από το «επιτελείο των αρίστων»; Ενδεικτικά αναφέρω: η Λαϊκή Δημοκρατία Κίνας, που επλήγη πρώτη απ’ την πανδημία, με πληθυσμό 1.400.000.000, έχει 4,636 νεκρούς από COVID-19. Η Ελλάδα, με πληθυσμό 10.691.204, έχει 6.000 νεκρούς!

Κατά τον Βλαντιμήρ Ίλιτς Ουλιάνοφ (Λένιν) «Οι άνθρωποι ήταν πάντα και θα είναι πάντα τα απλοϊκά θύματα της απάτης και της αυταπάτης στην πολιτική, όσο δεν θα μάθουν ν’ αναζητούν πίσω από τις διάφορες ηθικές, θρησκευτικές, πολιτικές και κοινωνικές φράσεις, διακηρύξεις, υποσχέσεις, τα συμφέροντα τούτων η εκείνων των τάξεων».

Πως ιεραρχεί τις ανάγκες το καθεστώς; Κατά 6% ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ (από Δεκέμβρη 2019 μέχρι Δεκέμβρη 2020)! Εχθρός του δεν είναι ο COVID-19, αλλά ο ίδιος ο λαός!

Δημήτρης Πατέλης :  Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης  dpatelis@isc.tuc.gr

 

Είναι άνθρωπος το δίποδο ζώο που κακοποιεί την γυναίκα;

του Δημήτρη Πατέλη

«Φωνή της Πάρου» 2021.2.1

Οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικων κοριτσιών και γυναικών από θεσμικούς παράγοντες προβεβλημένου «ευγενούς» πρωταθλητισμού, παρουσιάστηκαν ως κεραυνός εν αιθρία.

Κυβέρνηση και ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Χειραγώγησης εξέλαβαν αυτή την ειδησεογραφία ως μάννα εξ ουρανού, που αποσπά την κοινή γνώμη από την άθλια έως καταστροφική διαχείριση του συνόλου των προβλημάτων της κοινωνίας μεσούσης της πανδημίας. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι εξαιρετικά σοβαρό.  

Αφορά τα θεμέλια του σύγχρονου συστήματος-καθεστώτος, για το οποίο η εμπορευματοποίηση των πάντων προβάλλει ως κανονικότητα. «Η ίδια η σχέση …του άνδρα και της γυναίκας κ.λπ., καθίσταται εμπορικό αντικείμενο! Η γυναίκα γίνεται αντικείμενο παζαρέματος» Μαρξ. Για το εβραϊκό ζήτημα. (Ο Μαρξ του 1840, ΚΨΜ, 2014, σ. 186). Ως αντικείμενο, σκεύος αναπαραγωγής ή/και εκτόνωσης μιας γενετήσιας ορμής στην πιο κτηνώδη μορφή της, η γυναίκα αντιμετωπίζεται από όσους ενστερνίζονται και αναπαράγουν αυτή την «κανονικότητα» ως υποδεέστερο άβουλο ον, ως λεία, με την ανοχή και την συγκάλυψη της πλειονότητας.

Τι εκφράζει αυτή η σχέση; «Στη σχέση προς τη γυναίκα, ως το λάφυρο και την υπηρέτρια της κοινοτικής λαγνείας, εκφράζεται η άπειρη υποβάθμιση στην οποία ο άνθρωπος υπάρχει για τον εαυτό του, διότι το μυστικό αυτής της σχέσης έχει την αναμφίβολη, καθοριστική, φανερωμένη, αποκαλυμμένη έκφρασή του στη σχέση του άνδρα προς τη γυναίκα και στον τρόπο με τον οποίο συλλαμβάνεται η άμεση, φυσική σχέση του γένους.

Η άμεση, φυσική, αναγκαία σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο είναι η σχέση του άνδρα με τη γυναίκα. σ’ αυτή τη φυσική σχέση του γένους η σχέση του ανθρώπου με τη φύση είναι άμεσα η σχέση του με τον άνθρωπο, όπως η σχέση με τον άνθρωπο είναι άμεσα η σχέση του με τη φύση, ο δικός του φυσικός προσδιορισμός. Σ’ αυτή τη σχέση εμφανίζεται λοιπόν αισθητηριακά, περιορισμένο σε ένα εποπτικό factum [γεγονός], το κατά πόσο έγινε για τον άνθρωπο η ανθρώπινη ουσία φύση ή η φύση ανθρώπινη ουσία του ανθρώπου.

Από αυτή τη σχέση μπορεί λοιπόν κανείς να κρίνει το συνολικό επίπεδο διαμόρφωσης του ανθρώπου. Από το χαρακτήρα αυτής της σχέσης συνεπάγεται το κατά πόσο ο άνθρωπος έχει γίνει για τον εαυτό του και έχει συλλάβει εαυτόν ως ον γένους, ως άνθρωπο· η σχέση του άνδρα με τη γυναίκα είναι η φυσικότερη σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο. σ’ αυτή φαίνεται συνεπώς κατά πόσο η φυσική συμπεριφορά του ανθρώπου είναι ανθρώπινη ή κατά πόσο η ανθρώπινη ουσία έχει γίνει γι' αυτόν φυσική ουσία, κατά πόσο η ανθρώπινη φύση του έχει γίνει φύση γι' αυτόν. Σ’ αυτή τη σχέση φαίνεται επίσης κατά πόσο η ανάγκη του ανθρώπου έχει γίνει ανθρώπινη ανάγκη, κατά πόσο δηλαδή ο άλλος άνθρωπος ως άνθρωπος έχει γίνει ανάγκη γι' αυτόν, κατά πόσο στην ατομική ύπαρξή του είναι ταυτόχρονα κοινότητα». Μαρξ. Χειρόγραφα 1844 (ό.π., σ. 271-272).

Δημήτρης Πατέλης :  Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης  dpatelis@isc.tuc.gr