Παταγώδης η αποτυχία του 20-ετούς πολέμου!
του Δημήτρη Πατέλη
Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, σηματοδότησαν ένα νέο στάδιο των διεθνών σχέσεων, είτε ήταν μια γιγάντια προβοκάτσια (τα στοιχεία όλο και πιο πολύ συνηγορούν υπέρ αυτής της εκδοχής), είτε όντως τρομοκρατικές ενέργειες, κατά τρόπο αντίστοιχο με αυτόν που ο Χίτλερ αξιοποίησε την προβοκάτσια του εμπρησμού του Ράιχσταγκ για να ενοχοποιήσει τους κομμουνιστές και να επιτεθεί στην ΕΣΣΔ.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ισχυρότερες τότε δυνάμεις του κεφαλαίου εξέθρεψαν και ενίσχυσαν το τέρας του ναζισμού-φασισμού για να το στρέψουν κατά της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά αυτό στράφηκε και εναντίον τους. Ακόμα και αν ισχύει το διάτρητο επίσημο αφήγημα, οι ΗΠΑ το 2001 έγιναν θύμα του παντίοις τρόποις δημιουργημένου από τις μυστικές υπηρεσίες και τη συνολική τους πολιτική τέρατος του ισλαμοφασισμού, το οποίο εξέθρεψαν για την καταπολέμηση του κομμουνισμού και της σοβιετικής διείσδυσης στο Αφγανιστάν και ευρύτερα στον ισλαμικό και αραβικό χώρο.
Η μοναδική και αδιαμφισβήτητη τότε υπερδύναμη, έσυρε εκβιαστικά τους συμμάχους της σε «παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Οι ΗΠΑ εισέβαλλαν για να εδραιωθούν στην καρδιά της Ευρασίας με στόχο τον περαιτέρω διαμελισμό/ καθυπόταξη της επικράτειας της τ. ΕΣΣΔ, της ευρύτερης περιοχής, του λεγόμενου «μουσουλμανικού κόσμου», αλλά και την υπονόμευση κάθε εναλλακτικού συνασπισμού μεταξύ των εκεί αναδυόμενων ανυπότακτων δυνάμεων.
Η κατάκτηση του Αφγανιστάν και του Ιράκ σηματοδότησε την έναρξη ευρείας κλίμακας επιχειρήσεων του Τρίτου Παγκόσμιου Πόλεμου (μετά την αμαχητί λήξη του «Ψυχρού Πόλεμου»), που ξεκίνησε σαν «προληπτικός» πόλεμος των χωρών του «Πρώτου κόσμου», του λεγόμενου «χρυσού δισεκατομμυρίου», εναντίον του λεγόμενου «Τρίτου κόσμου» συνολικά, σε συνθήκες εν πολλοίς άρδην «τριτοκοσμοποίησης» του «Δεύτερου κόσμου». Πόλεμος δηλωτικός μεν της τότε συγκυριακής ισχύος των επιτιθέμενων, αλλά και της ανασφάλειας, της αδυναμίας τους εν όψει των απειλητικών γι’ αυτούς εξελίξεων στον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων.
Έκτοτε μεσολάβησε πληθώρα εισβολών, επεμβάσεων, «υβριδικών πολέμων» (δι’ αντιπροσώπων), πραξικοπημάτων, επιχειρήσεων αλλαγής καθεστώτος σε σειρά χωρών (με «πολύχρωμες επαναστάσεις» και «ανοίξεις»), δημιουργίας και ενεργοποίησης «τόξων αποσταθεροποίησης» σε στρατηγικής γεωπολιτικής σημασίας περιοχές (προς ενεργοποίηση «ελεγχόμενου» ή/και ανεξέλεγκτου χάους), οικονομικών πολέμων, κυβερνητικών πολέμων, επιβολής καθεστώτων νεοαποικιακής εξάρτησης (π.χ. «αποικιών χρέους») κ.λπ. Η συνεχιζόμενη παγκόσμια δομική κρίση που ξέσπασε το 2007-2008 συνδυάζεται με τις επιπτώσεις της παγκόσμιας πανδημίας του κορωνοϊού και την άκρως αναποτελεσματική αντιμετώπισή της απ’ τις δυνάμεις του Ευρωατλαντικού άξονα.
Ωστόσο, απέτυχε παταγωδώς το αρχικό σχέδιο, παρά τις εκατόμβες αίματος και τα εκατομμύρια των προσφύγων! Η αποτυχία ανατροπής των κυβερνήσεων της Συρίας, του Ιράν, της Λευκορωσίας, του Χονγκ Κονγκ, της Βενεζουέλας, της Κούβας κ.λπ., η ηρωική αντίσταση του λαού της Υεμένης, η εξευτελιστική εκκένωση του Αφγανιστάν και κυρίως η ηρωική αντίσταση των εναπομεινασών χωρών του πρώιμου σοσιαλισμού και η αλματώδης ανάπτυξη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, καταδεικνύουν πανηγυρικά την ήττα του υπό τις ΗΠΑ άξονα στα 20 χρόνια αυτού του εν εξελίξει πολέμου. Οι αγωνιζόμενοι λαοί θα έχουν τον τελικό λόγο.
Δημήτρης Πατέλης
Αν. καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου