Τι σημαίνει αδίστακτος πολιτικός του κεφαλαίου;
του Δημήτρη Πατέλη
Μη νομίζετε ότι ο Κ. Μητσοτάκης ασχολείται μόνο με ατελείωτες διακοπές, εκδρομές κ.λπ. για να ξαποστάσει από το έργο της διαχείρισης της οικονομικής, υγειονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Η ανησυχία του ανδρός για την κοινωνία εκφράστηκε π.χ. με την δήλωση: «δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση».
Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας έχει αποδείξει ότι η βασική αιτία κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα, είναι η ύπαρξη ιδιωτικής ιδιοκτησίας επί των μέσων παραγωγής, βάσει της οποίας, η κοινωνία χωρίζεται σε κεφαλαιούχους-κεφαλαιοκράτες και σε μισθωτούς εργαζόμενους. Η ιδιοκτησία αυτή δεν είναι αιώνια: εμφανίστηκε σε συγκεκριμένη βαθμίδα της ιστορικής ανάπτυξης του πολιτισμού (όπου τα δημιουργημένα από τον άνθρωπο μέσα παραγωγής, αλλά και το σύνολο των όρων της παραγωγής μετατρέπονται σε εμπόρευμα) και θα εξαφανιστεί όταν εκλείψουν οι όροι της ύπαρξής της. Οι μη έχοντες μέσα παραγωγής, για να επιβιώσουν οφείλουν να εκποιούν, να πωλούν στους έχοντες έναντι μισθού/αντιμισθίας το μόνο εμπόρευμα-μέσο βιοπορισμού που διαθέτουν: την ικανότητά τους προς εργασία, την «εργασιακή τους δύναμη».
Πριν από αυτήν, είχαν προηγηθεί άλλες αναγκαίες ιστορικές μορφές ιδιοκτησίας που δεν υπάρχουν πλέον ως κυρίαρχες: η πρωτόγονη κοινοτική ιδιοκτησία (χωρίς ιδιοκτησιακές ανισότητες), η δουλοκτητική και η φεουδαρχική.
Τι μας είπε λοιπόν ο κ. πρωθυπουργός; Δήλωσε ευθαρσώς κάτι το οποίο είναι αντίθετο με τα ιστορικά γεγονότα, με την επιστημονική γνώση αλλά και με κάθε έννοια ανθρωπισμού: θεωρεί μιαν ιστορικά παροδική μορφή οικονομικών σχέσεων, το κεφαλαιοκρατικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα, ως δήθεν «αιώνια προκαθορισμένο από τη φύση του ανθρώπου»! Το εάν αυτό προέκυψε ως βιολογικός προκαθορισμός ή από την «θεία πρόνοια» δεν αλλάζει την ουσία του πρωθυπουργικού δόγματος-ψέματος, που παρουσιάζει το σημερινό κυρίαρχο καθεστώς κεφαλαιοκρατικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης ως δήθεν ανυπέρβλητη «κανονικότητα», ως «αιώνια φυσική κατάσταση» και όποιον διαφωνεί με αυτό, ως «ανόητο», που «τρέφει αυταπάτες»! Ως πανεπιστημιακός δάσκαλος θα ρωτούσα τον πρωθυπουργό και τους ομοϊδεάτες του: σε ποιο πανεπιστήμιο της «αριστείας» μάθατε αυτές τις αρλούμπες;
Ωστόσο, η πρωθυπουργική σοφία δεν περιορίζεται σε αυτά. Προσφάτως ο ίδιος πολιτικός ανήρ ανακάλυψε ότι «υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από το μισθό τους»! Από τα περίπου 4.610.000 του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας το 2020, τα 2.610.000 είναι μισθωτοί, δηλ. το 56,6% (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ). Εάν σε αυτούς προστεθούν και οι μισθωτοί της μη δηλωμένης-«μαύρης» εργασίας, αλλά και μεγάλη μερίδα των «αυτοαπασχολούμενων» (μισθωτή εργασία «με μπλοκάκι»), των ανέργων κ.ο.κ. περίπου τα ¾ του πληθυσμού της χώρας μας είναι «εξαρτημένα από το μισθό τους»!
Όταν κάποιος μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης, «ανακαλύπτει» ως παρατηρητής την σχέση εξαρτημένης μισθωτής εργασίας της συντριπτικής πλειονότητας του λαού με τέτοια αφ’ υψηλού αδιαφορία/απαξία, που δύσκολα συγκαλύπτεται από την ψευδεπίγραφη πόζα φιλανθρωπίας, είναι παραπάνω από σαφές τι σημαίνει αδίστακτος πολιτικός του κεφαλαίου…
Δημήτρης Πατέλης : Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης dpatelis@isc.tuc.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου