Τι να σημαίνει αυτό; Περί μερικών περίεργων συμπτώσεων

Άρθρο του Ι. Φέρμπροφ, γραμματέα της ΚΕ του Ροτ Φροντ επί ιδεολογικών ζητημάτων, μέλους του πολιτικού συμβουλίου του ΚΕΚΡ, μέλους της επιτροπής Μόσχας του ΚΕΚΡ

Μετάφραση: Δημήτρης Πατέλης, Παναγιώτης Παπαργύρης.

Τι να σημαίνει αυτό;

Περί μερικών περίεργων συμπτώσεων

Ήδη έχουμε συνηθίσει τα τελευταία 25 χρόνια στη ρωσική κοινωνία να μας παρέχεται μια αυστηρά δοσολογημένη πληροφόρηση. Δεν αναφερόμαστε τώρα στον κυκλώνα παραπληροφόρησης. Γίνεται λόγος μόνο για την πληροφόρηση σχετικά με γεγονότα που έχουν πραγματικά συμβεί. Να λοιπόν που έγιναν και πάλι διαπραγματεύσεις της αποκαλούμενης «τετράδας της Νορμανδίας». Αυτή τη φορά διεξήχθησαν στο Παρίσι. Αυτό είναι λογικό, θα ήταν πιο εύκολο να μεταβεί αεροπορικώς ο Πούτιν και ο Ποροσένκο στο Μινσκ, ενώ ο Ολλάντ και η Μέρκελ βολεύονταν καλύτερα με το Παρίσι. Όσον αφορά τους εκπροσώπους των ΛΔ, το τι βολεύει αυτούς, δεν απασχολεί κανέναν. Αυτές οι Δημοκρατίες δεν αποκαλούνται με κανέναν άλλο τρόπο εκτός από αυτόν που τις θέλει χωριστές περιοχές των περιφερειών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ της Ουκρανίας. Και μάλιστα αποκαλούνται έτσι και από τα μέλη της ρωσικής αντιπροσωπείας.

Εν πάσει περιπτώσει, αυτά είναι λεπτομέρειες. Σημασία έχει η ουσία. Περί αυτής μάς έχουν αναφέρει με τη μέγιστη λεπτομέρεια: οι διαπραγματεύσεις διεξήχθησαν σε εποικοδομητικό κλίμα, ελήφθησαν νέες σημαντικές αποφάσεις, επετεύχθησαν ορισμένες πρόοδοι καθ’ οδόν προς τη διευθέτηση της σύρραξης. Το ποιες είναι αυτές οι αποφάσεις, το περί τίνος συμφώνησαν, το σε τι συνίστανται αυτές οι πρόοδοι δεν είναι υπόθεση του δικού μας νου. Αν χρειαστεί στο μέλλον κάτι, θα μας το αφηγηθούν οι ιθύνοντες όταν θα έρθει ο καιρός. Και ό,τι δε χρειάζεται, δε θα μας το πουν ποτέ.

Γι’ αυτό, οι αναλυτές χρειάζεται να εκμαιεύσουν αποσπασματικές μαρτυρίες, να τις αντιπαραβάλουν και να προβούν σε αυτοτελή λογικά συμπεράσματα.

Κάποτε, μετά τις διαπραγματεύσεις του Μινσκ μας έλεγαν προσεκτικά μια είδηση που, χωρίς υπερβολή, ήταν μία νάρκη τρομακτικής καταστροφικής ισχύος. Επί του παρόντος, ήταν μια νάρκη με χρονοκαθυστέρηση. Εδώ γίνεται λόγος για τη συμφωνία που αφορά τη μεταβίβαση του ελέγχου των συνόρων των ΛΔ με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Τη μεταβίβασή τους στις ουκρανικές αρχές.

Κατ’ αρχήν, αυτό είναι τυπική και μονοσήμαντη άρνηση της αναγνώρισης της κυριαρχίας των Δημοκρατιών του Ντονμπάς, δεδομένου ότι τους αρνούνται ακόμα και να έχουν τα δικά τους σύνορα. Και με αυτό συμφώνησαν και η Ρωσία, και οι ίδιες οι Δημοκρατίες δια των πληρεξουσίων αντιπροσώπων τους. Συμφώνησαν λοιπόν αυτοί με το ότι οι ίδιες αυτές οι Δημοκρατίες δεν είναι πραγματικές Δημοκρατίες και επιπλέον, ότι στην πραγματικότητα είναι έτοιμες στο εξής να βρίσκονται στη σύνθεση της Ουκρανίας. Παρ’ όλες τις αποφασιστικές και απειλητικές υποσχέσεις που είχαν ακουστεί κατά το παρελθόν. Ρώτησε άραγε κάποιος τούς λαούς των Δημοκρατιών αυτών αν συμφωνούν με τέτοια αυτοκτονική απόφαση; Φυσικά και όχι. Ποιον άλλωστε ανησυχεί η συμφορά τους, το αίμα τους, ο αγώνας που δίνουν με αυταπάρνηση; Όλα αυτά είναι ρητορικά ερωτήματα.

Δεύτερον. Αυτή η απόφαση με πλήρη προσδιορισμό εγγυάται την κατάπαυση του λεγόμενου «военторг» - δηλαδή των ρωσικών εφοδίων σε οπλισμό και σε άλλους υλικούς πόρους στον αγωνιζόμενο λαό του Ντονμπάς. Θα έπρεπε να είναι κάποιος εντελώς ηλίθιος ώστε να θεωρεί ότι δήθεν οι ουκρανικές αρχές θα αφήσουν μέσα από τα σύνορα που θα ελέγχονται από τις ίδιες να περάσουν οπλισμός και πολεμοφόδια για τους σχηματισμούς των ενόπλων ανθρακωρύχων και χειριστών τρακτέρ, που πολεμούν εναντίον τους. Και στην ηγεσία της Ρωσίας και στις Δημοκρατίες του Ντονμπάς δεν υπάρχουν κλινικές περιπτώσεις ηλιθιότητας. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά τι έχουν συμφωνήσει.

Εμείς δε όλοι αντιλαμβανόμαστε θαυμάσια τι θα συμβεί στους κατοίκους του Ντονμπάς, όταν πέσουν υπό την εξουσία της χούντας του Κιέβου. Για την ακρίβεια, η ίδια η χούντα δεν κρύβει τίποτε σε αυτή την κατεύθυνση. Και είναι ακόμα νωπή στη μνήμη μας η συμφορά των καμένων κατοίκων της Οδησσού. Ή κάποιος την έχει λησμονήσει; Σε κάθε περίπτωση, οι ίδιοι οι κάτοικοι της Οδησσού και του Ντονμπάς δεν το έχουν λησμονήσει αυτό. Και συνειδητοποιούν θαυμάσια τι φρίκη τούς περιμένει.

Γιατί όμως θυμηθήκαμε αυτό το σημείο των συμφωνιών του Μινσκ; Διότι τις τελευταίες ημέρες εμφανίστηκαν ορισμένες πληροφορημένες διαρροές, που συγκεκριμενοποιούν το ζήτημα. Έτσι, και οι εκπρόσωποι της ΛΔ Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ, και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Κράσιν, κατά κάποιο τρόπο εν χωρώ, βάσει μιας παράξενης σύμπτωσης, αναφέρθηκαν σε συγκεκριμένες προθεσμίες για τη μεταβίβαση του ελέγχου των συνόρων στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας της Ουκρανίας. Αναφέρονται ποικίλες συνθήκες περί αυτού, αναφέρονται διάφορες προθεσμίες και ημερομηνίες, αλλά σταδιακά όλα επικεντρώνονται σε μια προθεσμία: μέχρι τις 20 Μαρτίου 2016. Κατά τα φαινόμενα, αυτό ακριβώς έχει συμφωνηθεί στο Παρίσι. Βλέπετε, μέχρι τη διεξαγωγή αυτών των διαπραγματεύσεων υπήρχε μια σιωπή σχετικά με το πρόγραμμα και τους όρους της παράδοσης του ελέγχου των συνόρων. Τώρα όμως, προσεκτικά, αλλά καθ’ όλα οριστικά αναφέρονται σε αυτά.

Και εδώ παρατηρούμε άλλη μια περίεργη σύμπτωση. Φυσικά, τυχαία. Αδιαμφισβήτητα.

Η ηγεσία των Δημοκρατιών του Ντονμπάς, η οποία είχε προσδιορίσει την διεξαγωγή εκλογών στις χώρες αυτές για τον Οκτώβριο του 2015, αίφνης και ανεξήγητα, μεταθέτει την ημερομηνία διεξαγωγής αυτών των εκλογών. Και υπήρξε απεύθυνση της Ρωσίας με παράκληση για αυτή τη μετάθεση. Τι συνέβη λοιπόν ξαφνικά, και γιατί έγινε η μεταφορά της ημερομηνίας, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει. Υπήρξαν κάποιες δειλές απόπειρες κάτι να αναφερθεί, αλλά γρήγορα αποσιωπήθηκαν, λόγω της πλήρους ασυναρτησίας τους και της αβοήθητης κατάστασης στην οποία περιέρχονταν όσοι τις εξέθεταν. Οι ενέργειες αυτών των ηγετών κλιμακώθηκαν. Αρχικά, μετέθεσαν τις εκλογές για το Φεβρουάριο του 2016 και τώρα στη ΛΔ Ντονιέτσκ ανακοίνωσαν ότι μετατίθενται για τις 20 Μαρτίου. Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτή η ημερομηνία; Α μάλιστα, είναι η ίδια ακριβώς ημέρα που τα σύνορα με τη Ρωσία θα περιέλθουν υπό τον έλεγχο των ουκρανικών αρχών, και οι Δημοκρατίες αυτές θα μείνουν εντελώς αβοήθητες. Θα μπορεί κάποιος να τις κατακτήσει με γυμνά χέρια. Πώς θα ψηφίσουν λοιπόν οι κάτοικοι αυτών των Δημοκρατιών υπό την απειλή των αναπόφευκτων διωγμών εναντίον των διαφωνούντων; Φυσικά, όπως και αν ψηφίσουν, αυτό κανέναν δεν ενδιαφέρει. Το “λογαριασμό” θα τον έχουν πλέον οι εγκάθετοι του Κιέβου.

Ωστόσο, για κάθε ενδεχόμενο, λαμβάνονται και προληπτικά μέτρα. Όχι βέβαια για την αποτροπή ων διωγμών, κάθε άλλο. Αλλά για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας “λανθασμένης” ετυμηγορίας του λαού. Εν πάσει περιπτώσει, οι κάτοικοι του Ντονιέτσκ ψήφισαν μία φορά με τον τρόπο που αυτοί ήθελαν. Το ζητούμενο τώρα είναι να μη τους επιτραπεί να το επαναλάβουν. Έχουμε ήδη αναφέρει σε μια σειρά υλικών μας ότι στις Δημοκρατίες αυτές (επί του παρόντος συνεχίζουμε να τις αποκαλούμε έτσι) οι αρχές έχουν λάβει όλα τα μέτρα, ούτως ώστε να αποκλειστεί η συμμετοχή των κομμουνιστών από τις εκλογές. Στη ΛΔ Ντονιέτσκ δεν καταχωρούνται υποψήφιοι από το ΚΚ της ΛΔ Ντονιέτσκ, ενώ στη ΛΔ Λουγκάνσκ δεν καταχωρείται και η ίδια η Κομμουνιστική Εργατική Οργάνωση. Βλέπετε, από αυτούς τους κομμουνιστές μπορεί κανείς να περιμένει ανεπιθύμητες εκπλήξεις. Χωρίς αυτούς τα πράγματα θα είναι πολύ πιο ήσυχα. Θα μπορέσει πολύ πιο ήρεμα να διασφαλιστεί η ομαλή και άνευ όρων συνθηκολόγηση, θα μπορέσει απρόσκοπτα να παραδοθεί ο λαός δέσμιος στις συμμορίες του Κιέβου. Θα μπορούσε κανείς να περιμένει έλεος για πολλούς, σε καμιά περίπτωση όμως αυτές οι συμμορίες δε θα δείξουν έλεος στους κομμουνιστές. Επιπλέον οι κομμουνιστές δεν έχουν συνηθίσει να εκλιπαρούν για έλεος. Είναι πιο συνηθισμένοι να πολεμούν. Γι’ αυτό αρχικά θα τους αφοπλίσουν, στερώντας τους οποιαδήποτε προμήθεια εξοπλισμού, στη συνέχεια θα διασφαλίσουν τον αποκλεισμό τους ακόμα και από αυτή την παρωδία των εξουσιαστικών δομών, και στη συνέχεια θα τους παραδώσουν, άοπλους και ανίσχυρους. Βλέπετε, στο Κίεβο, έχει απαγορευτεί η συμμετοχή στις εκλογές του ΚΚ Ουκρανίας και οι εκλογές στις Δημοκρατίες θα διεξαχθούν σύμφωνα με τους νόμους της Ουκρανίας του Ποροσένκο.

Και αν κάποιος ακόμα τρέφει αυταπάτες ότι οι ρωσικές αρχές δεν έχουν συμμετοχή σε αυτήν την προδοσία – ας ξυπνήσει. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονταν και με την επίσημη συμμετοχή της ρωσικής αντιπροσωπείας στο ανώτατο επίπεδο (στο επίπεδο του προέδρου), ο οποίος είναι και ο πραγματικός χειριστής των μαριονετών που εμφανίζονται ως Ρώσοι «σύμβουλοι» στο Ντονμπάς. Όλα τα σημαίνοντα πρόσωπα που ήταν σε θέση να αντισταθούν με κάποιο τρόπο σε αυτές τις προδοτικές ενέργειες έχουν βγει από τη μέση. Είτε έχουν δολοφονηθεί είτε έχουν απομακρυνθεί, κατά περίπτωση. Το πεδίο για να έχουν ελεύθερα τα χέρια τους οι συνεχιστές του Βλάσοφ (Ρώσου στρατηγού που συμπαρατάχθηκε με τους ναζί κατά τον Β' ΠΠ), οι οποίοι με προθυμία οδεύουν σε συμφωνία με τους συνεχιστές του έργου του Μπαντέρα, έχει εκκαθαριστεί.

Εσείς τι περιμένατε λοιπόν; Μήπως ότι οι συνεχιστές του Βλάσοφ θα πολεμήσουν εναντίον των συνεχιστών του Μπαντέρα; Μήπως είναι ανοησία τέτοιες προσδοκίες;

ΥΓ1. Ναι, κόντεψα σχεδόν να ξεχάσω άλλη μια “τυχαία” σύμπτωση. Μόλις δημοσιεύσαμε την ανάλυσή μας για τα γεγονότα στη Συρία και τη ρωσική ανάμιξη σε αυτά τα γεγονότα (http://rkrp-rpk.ru/content/view/13467/1/). Είχε εκεί αναφερθεί η εικασία περί πιθανών εκδοχών παζαριού μεταξύ των ρωσικών αρχών με τη Δύση. Μεταξύ αυτών των εκδοχών, υπήρχε και η συμφωνία παράδοσης του Ντονμπάς με τη σύμφωνη γνώμη της Δύσης για την ενίσχυση της ρωσικής επιρροής στη Συρία, για να επιτραπεί η παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή, στο πετρέλαιο της Συρίας, ώστε να απωθηθούν κάποιοι από τους ανταγωνιστές, ή κάποια άλλη λεπτομέρεια που δεν είναι τόσο σημαντική.

Ήταν ηλίου φαεινότερο... Δηλαδή θα ήθελα να πω, η επιστημονική πρόβλεψη, όπως πάντα, δε μας πρόδωσε.

Η αγορά είναι η αγορά. Κανείς δε γλιτώνει χωρίς αγοραπωλησίες. Τα πάντα είναι προς πώληση, συμπεριλαμβανομένων των συμφερόντων ολόκληρων λαών. Και κάτι μας λέει ότι ο συριακός λαός δε θα είναι εξαίρεση, εάν αν οι Ρώσοι έμποροι δεχτούν κάποια πιο συμφέρουσα πρόταση. Φυσικά ο λόγος του εμπόρου είναι ισχυρός. Μόνο που το χρήμα είναι ακόμα πιο ισχυρό.

ΥΓ2. Καλά όλα αυτά, αλλά εμείς τι να κάνουμε;

Χίλιες φορές έχουμε μιλήσει για αυτό. Συγκεντρώνουμε δυνάμεις. Συγκεντρώνουμε όλες τις δυνάμεις γύρω από τους πραγματικούς κομμουνιστές, και με όλες μας τις δυνάμεις ετοιμαζόμαστε για τον αγώνα της εργατικής τάξης, οργανώνοντάς την για την αποφασιστική και ανένδοτη σύγκρουση. Και στη συνέχεια – όλοι σας ξέρετε. Διαβάστε το πρόγραμμά μας, όλα είναι γραμμένα εκεί. Και ενταχθείτε στον αγώνα. Είναι γνωστό ότι το πιο απόμακρο σπίτι του χωριού καίγεται πρώτο, όπως λέει η παροιμία.

Μπροστά μας έρχεται ο Νέος Οκτώβρης.

Και η επιλογή είναι πολύ απλή: νίκη ή θάνατος.

Ι. Φέρμπροφ